De titel zegt al genoeg… onze jongens hebben allebei de waterpokken!
Daan was twee weken geleden een beetje uit zijn doen; hangerig, huilerig en had geen trek in zijn avondeten (iets wat nauwelijks voorkomt, meneer eet namelijk altijd wel!). De dag erna zag ik een paar vlekjes op z’n borst, ik dacht toen al dat het wel eens waterpokken zouden kunnen zijn, maar ik schonk er nog niet veel aandacht aan. Eenmaal aangekomen op de crèche liepen er twee kindjes rond met waterpokken en zaten de vlekjes ook in Daans gezicht… toen wist ik het zeker... waterpokken. Toen ik ‘m ’s middags ophaalde zat hij helemaal onder, echt een zielig gezicht, maar hij had er gelukkig geen last van. De dag erna heb ik ‘m ’s ochtends ook gewoon naar de crèche gebracht, niks aan de hand. Maar tijdens de lunch werd ik gebeld dat hij alleen maar huilde, dus heb ik hem gelijk opgehaald, arme knul. Mijn ouders hebben die dag ’s middags Sam opgehaald, zodat ik Daan alle aandacht kon geven. Die avond en nacht heeft Daan alleen maar gehuild en ’s ochtends vonden we dat de waterpokken er erg heftig uitzagen (maar goed, het was ons eerste kindje met waterpokken, dus geen idee wat ‘normaal’ is). Mijn man was die dag thuis, dus die is gelijk met hem naar de huisarts gegaan. En ook hij vond dat de pokken er heftig uitzagen. Een verdovend zalfje voor op de huid en voor in zijn mond werd voorgeschreven, welke eigenlijk gelijk werkten. Hij was die dag nog erg aanhankelijk (Sam is dan ook lekker bij opa en oma gaan spelen) en die nacht heeft hij ook nog tussen ons in geslapen. Maar de volgende dag knapte hij erg op; hij werd weer lachend en brabbelend wakker, er werd weer volop gespeeld en ook het eten ging zo naar binnen.
Inmiddels zijn bij Daan de pokken allemaal uitgedroogd en zijn de meeste al weg. Alleen in zijn gezicht zitten er nog een paar, maar daar zaten ook de meeste en de heftigste.
En zoals te verwachten heeft Sam nu ook de waterpokken… Hij werd gisteren ineens heel hangerig en huilerig en wilde ook niet eten. Hij was ook ontzettend moe, dus had ‘m maar op bed gelegd. Ik dacht toen al wat vlekjes op zijn armen te zien, maar hij lag zo lekker te slapen dat ik ‘m niet wilde storen door hem om te draaien om te kijken. Maar toen ik ‘m vanmorgen waste zag ik dat er ook een paar op zijn borst zaten, dus ook hij moet er aan geloven. Hij is vanochtend wel naar de crèche gebracht, maar mijn man is hem zojuist gaan halen, hij had ook verhoging gekregen dus dan moet hij gewoon lekker thuis zijn. Hopelijk heeft hij er niet zoveel last van als Daan.
Uiteindelijk hebben 12 van de 18 kindjes uit Daans crèchegroep de waterpokken gekregen en is Sams groep er nu ook mee besmet (wat ook niet anders kan, de kleintjes spelen vaak bij elkaar). Maar goed, ze kunnen het maar beter gehad hebben. En als ze nog zo klein zijn kunnen ze nog niet gericht krabben dus blijft de kans op littekens klein.
Groetjes vanuit huize De Waterpok!
reacties (0)